Cena biletu: 160 PLN (SOLD OUT)
I set Stephen McCraven African-American Heritage Ensemble
Stephen McCraven – perkusja
Ricky Ford – saksofon
Suleiman Hakim – saksofon
Florent Allirot – kontrabas
Lamine Sow – perkusjonalia
Dominik Wania – fortepian
fot. mat. prasowe
Stephen McCraven zaczął grać na perkusji w szkolnych zespołach w wieku 8 lat. W wieku 10 lat przeprowadził się do Hamden w Connecticut i uczęszczał do Jimmy Stavris Drum School w New Haven. Studiował w Berklee College of Music w Bostonie u Alana Dawsona, a następnie na University of Massachusetts, gdzie uczył się u Maxa Roacha i Archiego Sheppa. Steve odbył trasę koncertową po Europie z Marionem Brownem w 1977 roku i brał udział w nagraniu albumu Mariona „La Placita”. W 1978 roku wyjechał do Paryża, gdzie studiował u „Philly Joe” Jonesa, Kenny’ego Clarke’a, Olivera Johnsona i George’a Browna. Od 1988 roku Steve jest perkusistą Archiego Sheppa. Współpracuje również z Davidem Murrayem i Piotrem Wojtasikiem. Steve grał z Samem Riversem przez 10 lat, a także z Yusefem Lateefem, Malem Waldronem, Haroldem Ashbym, Freddiem Hubbardem, Hankiem Crawfordem, Charlesem Tolliverem, Davidem „Fatheadem” Newmanem, Sugarem Bluem, Horacem Parlanem, Calvinem Newbornem, Michaelem Gregorym, Jamesem Moodym, Pee Wee Ellisem, Bennym Golsonem, Arthurem Blythem, Michelem Graillierem, Jalalem Nuriddinem (Last Poets), Kirkiem Lightseyem, Walterem Bishopem Jr., Billym Harperem i innymi. Steve nagrał 10 płyt jako lider. Jest ojcem Makayi McCravena.
fot. Philippe Cible
Ricky Ford urodził się w Bostonie i studiował w New England Conservatory. W 1974 roku nagrywał z Guntherem Schullerem, a następnie grał w orkiestrze Duke’a Ellingtona pod dyrekcją Mercera Ellingtona w latach 1974-1976. Następnie grał z Charlesem Mingusem (1976-77), Danniem Richmondem (1978-81), Lionelem Hamptonem (1980-82), a następnie w Mingus Dynasty (1982). Grał również z Abdullahem Ibrahimem (1983-90) i Malem Waldronem (1989-94), a także nagrywał z wieloma innymi wybitnymi muzykami, w tym Yusefem Lateefem, Sonnym Stittem, McCoyem Tynerem, Freddiem Hubbardem, Aminą Claudine Myers, Sathimą Beą Benjamin, Stevem Lacym i innymi. Ford sporo nagrywał jako lider dla Muse i Candid. W latach 90. osiadł w Paryżu we Francji. W latach 2001-2006 wykładał na Istanbul Bilgi University. W 2009 roku założył Toucy Jazz Festival w Yonne (Francja) i zaprosił muzyków takich jak Rhoda Scott (2009) i Ravi Coltrane (2011).
fot. mat. prasowe
Suleiman Hakim to artysta jazzowy, producent, kompozytor. Muzyk i globtroter Suleiman Hakim, pochodzący z Los Angeles w Kalifornii, wystąpił w 70 krajach na całym świecie. Ten utalentowany multiinstrumentalista i wokalista, kształcony na University of Massachusetts, znany jest ze swojego oryginalnego i nieustającego pragnienia rozwoju i zmian w ruchu world music, ale zawsze szanuje i chroni afroamerykańską tradycję, swoje korzenie. Były student Maxa Roacha na University of Massachusetts w Amherst w latach 1974-1977, szkolony przez Roacha, zanim ów zaoferował mu możliwość występu z nim w Chicago w 1976 roku, co doprowadziło do jego pierwszej europejskiej trasy koncertowej. Suleiman miał zaledwie dwadzieścia dwa lata. Możliwość nauki u tego wielkiego mistrza, który współpracował z Charliem Parkerem, Duke’em Ellingtonem i Cliffordem Brownem, była początkiem międzynarodowej kariery Suleimana!
fot. mat. prasowe
Florent Allirot to francuski kontrabasista mieszkający w Paryżu. Zaczął grać na tym instrumencie w wieku 20 lat i szybko podjął studia w konserwatorium w Boulogne-Billancourt, gdzie ukończył zarówno Jazz, jak i Muzykę klasyczną. W swojej karierze zawodowej gra i koncertuje z wielkimi artystami, takimi jak Stephen McCraven, Sulaiman Hakim, Ricky Ford, Ayad i Sary Khalifé oraz aktywnie uczestniczy w projektach na paryskiej scenie jazzowej.
fot. mat. prasowe
Lamine Sow od najmłodszych lat był otoczony muzyką i tańcem. Dołączył do Ballet Bougarabou w Senegalu, stworzonego i kierowanego przez jego ojca – najpierw jako tancerz, a następnie jako perkusjonista. W 1990 roku przeniósł się do Paryża we Francji, gdzie kontynuował występy w takich widowiskach jak „Opéra Africa” w Opéra National de Paris i „La Fête Africaine du Roi Lion” w Disneyland Paris. Jego udział w widowisku „Black Ballad” z Archiem Sheppem i spotkanie z jazzem były dla niego prawdziwym muzycznym punktem zwrotnym. Od tego czasu dołączył do takich grup jak Carlos Ward Quintet, Touré Kunda, Differents Colours, Escape z Patrickiem Müllerem, Black Studies ze Stevem MacCravenem.
fot. mat. prasowe
Dominik Wania rozpoznawalność na muzycznym rynku zaczął zdobywać grając u boku Tomasza Stańko. Zaproszenie od legendarnego jazzmana otrzymał zaraz po skończeniu studiów w New England Conservatory of Music w Bostonie. Podczas czteroletniej współpracy z trębaczem, Wania poznał swojego kolejnego muzycznego partnera – saksofonistę Macieja Obarę, którego kwartet współtworzy do dziś. Jedna z najważniejszych polskich formacji ostatnich lat pozwoliła pianiście rozwinąć swój talent i rozpocząć karierę międzynarodową. Wraz z zespołem Obary odwiedził najlepsze jazzowe sale i festiwale na świecie, a także nagrał sześć płyt, z czego dwie ostatnie również znalazły się w katalogu ECM Records. Wania działa wielotorowo, bo poza występami i nagraniami w licznych jazzowych konstelacjach, poświęca się też pracy dydaktycznej w murach Akademii w Krakowie i Katowicach, a także nagrywa muzykę filmową we współpracy ze Zbigniewem Preisnerem.
II set Makaya McCraven
Makaya McCraven – perkusja
Corey Wilkes – trąbka
Junius Paul – kontrabas
Matt Gold – gitara
fot. Sulyiman
Perkusista, producent i dźwiękowy kolażysta, Makaya McCraven, jest obecnie jednym z najbardziej rozchwytywanych artystów w Chicago, którego pełen inwencji proces i intuicyjny, filmowy styl wymykają się kategoryzacji. Uważany za prawdziwego innowatora, McCraven doskonale porusza się między gatunkami i wykracza poza granice jazzu, elektroniki, kompozycji i rytmu, tworząc własne formy.
Jego przełomowy album „In the Moment” został wydany przez International Anthem Recording w styczniu 2015 roku i szybko został uznany za radykalną deklarację McCravena, w której przedstawił unikalną markę „organicznej muzyki beatowej”, co szybko zapewniło mu miejsce pośród awangardy nie tylko znanych na całym świecie artystów jazzowych, ale także niszowego gatunku kompozytorów-producentów nowej fali, zacierających granice jazzu i muzyki elektronicznej. Po swoim imponującym debiucie, McCraven wydał szereg niesamowitych albumów, w tym szczególnie popularne „Universal Beings (International Anthem)” z 2018 roku i „We’re New Again” – swoją przeróbkę ostatniego albumu Gila Scotta-Herona dla XL Recordings. McCraven wydał ostatnio „Deciphering the Message” – kolekcję 13 utworów z obszernego katalogu Blue Note Records, przearanżowanych i zremiksowanych, by nadać im nowe brzmienie. Album został wydany w październiku 2021 roku przez Blue Note Records.
„In These Times” to nowy, siódmy (!) album (wydany 23 września 2022 r.) wydany dzieki współpracy trzech wytwórni: International Anthem, Nonesuch i XL Recordings. „In These Times” zawiera kilka znaczących występów gościnnych, w tym gitarzysty – Jeffa Parkera, harfistki – Brandee Younger i Macie Stewart z Ohmme. Junius Paul, Marta Sofia Honer i Lia Kohl również dołączyli do chicagowskiego perkusjonalisty.
