Cena biletów: 120 PLN
19:00 Kuba Stankiewicz International Quartet
Bob Sheppard – saksofon, flet
Kuba Stankiewicz – fortepian
Darek Oleszkiewicz – kontrabas
Eric Ineke – perkusja
gościnnie: Maria Puga Lareo – śpiew
fot. Kuba Majerczyk
Kuba Stankiewicz od wielu lat należy do ścisłej czołówki polskich pianistów jazzowych. W drugiej połowie lat 80. grał z zespołem Jana Ptaszyna Wróblewskiego, potem z kwintetem i kwartetem Zbigniewa Namysłowskiego (płyty „Open” i „Song Of Innocence”). W latach 1987-1990 studiował w Berklee College of Music w Bostonie (dyplom w klasie fortepianu), gdzie został wyróżniony Nagrodą Oscara Petersona. Był półfinalistą prestiżowego Międzynarodowego Konkursu Pianistów Jazzowych im. Theloniousa Monka w Waszyngtonie. Z działalności amerykańskiej Stankiewicza warto także przypomnieć jego współpracę z orkiestrą legendarnego klarnecisty i bandleadera Artiego Shawa. Po powrocie do kraju zakłada kwartet z Henrykiem Miśkiewiczem, Adamem Cegielskim oraz Cezarym Konradem, i nagrywa w 1993 roku płytę „Northern Song” (wybraną przez czytelników „Jazz Forum” Płytą Roku), potem współtworzy formację Traveling Birds (Darek Oleszkiewicz, Piotr Wojtasik, Piotr Baron, Cezary Konrad), której nagrania („Traveling Birds Quintet” i „Return To The Nest”) ugruntowały jego mocną pozycję na krajowej scenie. Wśród innych muzyków, z którymi grał, warto wymienić Scotta Hamiltona, Arta Farmera (płyta „Art in Wrocław”), Sheilę Jordan, Janusza Muniaka, Tomasza Szukalskiego i Annę Marię Jopek. Pod koniec lat 90. powstaje nostalgiczny album „Ulice wielkich miast” z opracowaniami piosenek zmarłej w 1997 roku Agnieszki Osieckiej. A w kilka lat później bezprecedensowy na gruncie jazzu „Chopin Songbook” z jazzowymi ujęciami pieśni (osobno w wersjach polskiej i angielskiej), który zespół przedstawił także na festiwalu Jazz Jamboree w roku 2003 i po długiej przerwie ponownie w roku 2010 (kilkakrotnie) w ramach Roku Chopinowskiego (w tym również na festiwalu Chopin i jego Europa w Warszawie).
W 2012 roku Kuba Stankiewicz nagrał autorski album „Spaces”, który otrzymał nominację do Wrocławskiej Nagrody Muzycznej. W lutym 2013 roku album został nominowany do dorocznej nagrody Akademii Fonograficznej Fryderyk w kategorii Album Roku – Muzyka Jazzowa. W tym samym roku ukazała się jego solowa płyta z własnymi interpretacjami muzyki filmowej Wojciecha Kilara. W 2014 roku Kuba Stankiewicz dokonał w studio w Los Angeles – wraz z Peterem Erskine’m i Darkiem Oleszkiewiczem – nagrań na płytę z utworami Victora Younga. Krążek ukazał się nakładem wydawnictwa Warner Classics. W 2015 odbyła się w USA seria koncertów promujących album. Pianistyka Kuby Stankiewicza, choć wyrasta z klasycznych amerykańskich wzorów, częściej zmierza w stronę romantycznej liryki niż dynamicznych ekstremów. Jest to jednak w każdym wypadku rasowy jazz osadzony w przekonującym timingu, otwarty na partnerów. Kuba Stankiewicz w ostatnich latach w coraz większym stopniu zajmuje się działalnością pedagogiczną. W 2009 roku obronił doktorat na Akademii Muzycznej we Wrocławiu, w 2016 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego, a w 2020 roku tytuł profesora w dziedzinie sztuki.
Bob Sheppard, adiunkt na USC Thornton School of Music w Los Angeles, uzyskał tytuł magistra w Eastman School of Music. Jest poszukiwanym sidemanem, który intensywnie pracuje dla filmu i telewizji. Można go usłyszeć na ścieżkach dźwiękowych największych filmów, takich jak „Jerry Maguire”, „Leaving Las Vegas”, „Chłopcy z ferajny”, „Forrest Gump”, „Nixon i First Wives Club”, a także na ścieżkach dźwiękowych do filmów „Seinfeld”, „Chicago Hope”, „Late Night with David Letterman”. Jako muzyk towarzyszący pojawia się na wielu nagraniach, od płyt popowych Steely Dan, The Manhattan Transfer, Sheeny Easton i Rickie Lee Jones po płyty jazzowe Scotta Hendersona, Dianne Reeves, Billy’ego Childsa i Michaela Franksa. Obecnie członek Mike Stern Quartet, wziął udział w premierowej trasie koncertowej sekstetu Chicka Corei, Origin. Był także członkiem zespołów takich znakomitości jak Freddie Hubbard, Randy Brecker, Horace Silver, Lyle Mays, Peter Erskine, Billy Childs, Nat Adderley czy Doc Severinson. Bob Sheppard jest także artystą solowym i kompozytorem. Jego debiut nagraniowy, „Tell Tale Signs” (Windham Hill Jazz), został wyprodukowany przez Waltera Beckera ze Steely Dan.
Darek Oleszkiewicz – wrocławianin z urodzenia, mieszkaniec Kalifornii. Wykładowca University Of California w Irvine. Po sukcesie na Jazz Juniors w roku 1983 (trzy nagrody, w tym dwie indywidualne) został zaproszony przez Jana Ptaszyna Wróblewskiego do jego kwaretu. W roku 1988 znalazł się w Los Angeles gdzie rozpoczął studia pod okiem Charliego Hadena w California Institute Of The Arts. Stał się jednym z najbardziej rozchwytywanych i cenionych muzyków, a wśród artystów którym towarzyszył w koncertach oraz nagraniach znajdują się Brad Mehldau, Billy Higgins, Joe Lovano, Eddie Henderson, Charles Lloyd, John Abercrombie, Bennie Maupin, Lee Konitz, Peter Erskine, Alan Pasqua, Bennie Wallace, Victor Lewis, Harvey Mason, Dave Grusin, Art Farmer, Horace Silver, Alice Coltrane, Ravi Coltrane, James Newton, Arthur Blythe, Lew Tabackin, Steve Kuhn, Gary Smulyan, Ronnie Cuber, Billy Hart, Kevin Hays, Munyungo Jackon, Steve Hass, Toshiko Akiyoshi, Marian McPartland, Janis Siegel, Bob Brookmeyer, Curtis Fuller, Roy McCurdy, Tom Harrell, Larry Goldings, Bill Stewart, Chris Potter, Kei Akagi, Billy Childs, Bob Sheppard, Joe LaBarbera, Bill Cunliffe, Patrice Rushen, Bennie Golson, Piotr Baron, Teri Lynn Carrington, Buddy De Franco, Terry Gibbs, Anthony Wilson Nonet. Ostatnio brał udział w światowym tourze Pata Metheny’ego. Wraz z Peterem Erskine, Alanem Pasqua i Georgem Garzone grywają często w różnych konfigiuracjach. Jest liderem Los Angeles Jazz Quartet. W roku 2020 wydał solowy album poświęcony Johnowi Coltrane. Usłyszeć go można na ponad setce albumów różnych wykonawców.
Eric Ineke rozpoczął karierę w latach sześćdziesiątych. Jego inspiracją byli perkusiści Philly Joe Jones i Elvin Jones. W 1969 roku nagrał swoją pierwszą płytę z Ferdinandem Povelem. Od lat siedemdziesiątych Eric grał w legendarnym Rein de Graaff/Dick Vennik Quartet, The Ben van den Dungen/Jarmo Hoogendijk Quintet oraz The Piet Noordijk Quartet. W swojej karierze nagrał wiele płyt CD i koncertował ze znakomitymi amerykańskimi muzykami jazzowymi, takimi jak Dexter Gordon, Johnny Griffin, George Coleman, Al Cohn, Jimmy Raney, Barry Harris, Eric Alexander, Grant Stewart i David Liebman. Wykłada na Wydziale Jazzu Królewskiego Konserwatorium w Hadze i prowadzi kursy mistrzowskie na całym świecie. 1 kwietnia 2017 r. Ineke skończył 70 lat i uczcił to wydarzeniem „Eric Ineke 70 Super Jam” w Bimhuis w Amsterdamie. W pierwszej połowie koncertu zastępczyni burmistrza Amsterdamu, Simone Kukenheim, uhonorowała Erika Ineke tytułem rycerskim Orde van Oranje Nassau za jego zasługi dla holenderskiej kultury.
Maria Puga Lareo – argentyńska wokalistka jazzowa. Urodzona i wychowana w Buenos Aires Maria Puga Lareo zaczynała swoją muzyczną drogę śpiewając w klubach, teatrach i na festiwalach jazzowych, współpracując z najlepszymi muzykami w mieście bogatym w kulturę i historię. Po wydaniu swojego pierwszego albumu „Body and Soul” w 2005 roku zaczęła często występować w Nowym Jorku.
Maria obecnie mieszka w Los Angeles ze swoim mężem, saksofonistą Bobem Sheppardem, międzynarodowym artystą jazzowym. Maria często występuje w miejscach na Zachodnim Wybrzeżu i jest zajęta pisaniem i nagrywaniem swojej oryginalnej muzyki w swoim studio w North Hollywood w Kalifornii. María wydała przez My Keter Records: „Body and Soul”, „Body and Soul- The EP”, „Beijo Partido”, „In A Sentimental Mood” i „Facetas”.
Philip Dizack Quartet
Philip Dizack – trąbka
Mike King – fortepian
Joe Sanders – kontrabas
Jeremy Dutton – perkusja
fot. Aaron Lacy
Nominowany do nagrody Grammy trębacz ze Stanów Zjednoczonych, czyli Philip Dizack, przedstawia wraz ze swoim dynamicznym kwartetem jazzowym niezwykły liryzm i spontaniczność.
Jako trębacz charakteryzujący się doskonałą znajomością tradycji i niezwykłą wszechstronnością, jako młody 20-latek pobierał nauki u wielkich mistrzów jazzu, takich jak Jazz Messenger, Bobby Watson i 10-krotny zdobywca nagrody Grammy, pianista Eddie Palmieri. Przez ostatnią dekadę Dizack był jednym z najważniejszych muzyków współczesnej sceny nowojorskiej. Niedawno dołączył do składu kwartetu Shai Maestro, artysty nagrywającego dla słynnej wytwórni ECM i wirtuoza fortepianu.
Philip Dizack wydał trzy albumy jako lider, a czwarty krążek jest obecnie przygotowywany. Na każdym z trzech dotychczasowych wydawnictw jako basista wystąpił współpracownik i krajan muzyka z Milwaukee, Joe Sanders, z którym pracuje już do 20 lat. Mike King (fortepian) i Jeremy Dutton (perkusja), dwaj mistrzowie z Nowego Jorku, dopełniają skład kwartetu, który wystąpi w tym składzie po raz pierwszy na festiwalu Jazz nad Odrą.
